‘İmaj her şeydir’
diyordu reklam sloganı.
Her şey olmasa da, günümüzde imaj çok önemli. Şirketler için de
öyle. İmaj, kalitenin bile önüne geçti.
Mal ve hizmet satabilmek için, iyi elemanları şirkete çekebilmek
ve tutabilmek için, güçlü bir imaj şart.
Yeni mezunların Apple, Google, Microsoft, Louis Vuitton gibi
yıldız şirketleri hayal etmesi tesadüf değil.
Gençler alacakları malı ve hizmeti de, çalışmak istedikleri
sektörü ve şirketi de giderek daha subjektif kriterlere göre seçiyorlar. (Arkadaşlarınızın
‘waaaaw’ demesi önemli bir kriter, mesela.)
Beni okumazlar ama, gençlere bence önemli bir tüyo vermek
istiyorum.
Sektörün ve şirketin imajı, tamam. Maaş, çalışma şartları, yan
haklar vb objektif kriterler, tamam.
Ama şirketin kalitesini belirleyen, hiç akla gelmeyen, daha
doğrusu adı tam koyulmayan, çok ama çok önemli bir kriter daha var. Bir çalışan
olarak kaderinizi etkileyecek, her gün sizi mutlu ya da mutsuz edecek bir
kriter:
Şirketin, müşteri olsun, tedarikçi olsun, tabii (gençleri asıl
ilgilendiren) çalışan olsun insana verdiği yer / değer / önem.
Ve bir şirketin insana verdiği yeri / değeri / önemi anlamanın
en kestirme yolu, insan kaynakları yönetimine bakmaktır.
Şirketi tanımak istiyorsan, tabii ki patrona, CEO’ya bakacaksın.
Onlar takım kaptanıdır, havayı onlar estirir, bazen (Bill Gates, Steve Jobs...)
patron şirketin simgesi olabilir.
Ama asıl İK yönetimine, İK yöneticisine bakacaksın.
İşe başvuru, mülakat vesaire sürecinde şirketin sizi incelediği
ve ölçtüğü kadar, siz de şirketi, karşınızdaki İK’cılar üzerinden tahlil edin.
İnanın çok önemli bir göstergedir.
Şirketin çalışanlarına (ve genelde müşterilerine,
tedarikçilerine, partnerlerine, hasılı insana) verdiği değerin, duyduğu
saygının ilk göstergesi, insan kaynakları yöneticisinin kalitesidir. İK
yönetici ve yöneticilerini seçerken gösterdiği titizliktir.
Mesleki bilgisi ve tecrübesi tam mıdır? Sözüne güvenilir mi?
Kapısı, gerçek ve mecazi anlamda, herkese açık mıdır? Bürosu patron katında mı
yoksa çalışan katında mıdır; yani patronun hizmetinde midir, şirketin
hizmetinde mi? Şirketin menfaatinin çalışanı ezmek değil, mutlu etmek ve azami
verim elde etmek olduğunun bilincinde midir, yoksa ‘benim maaşımı çalışanlar değil patron veriyor’ diye koltuk derdinde
midir? Tepe yönetime karşı duruşu nedir;
yani hayır! demeyi, tabii çalışanlara hayır demek kolay, gerektiğinde
patrona da hayır demeyi bilecek kadar kişilik sahibi midir? Yeri geldiğinde
inisiyatif kullanmak için kendine güveni var mıdır, yoksa her şeyi yukarı
danışan bir korkak mıdır? Tanrı katına yaklaştığı için burnu havada yani ‘kağnı gölgesinde yürüyenlerden’ midir,
yoksa etkisini ve yetkisini bilgisinden; dürüstlüğünden ve adaletinden;
üstlerinden, eşitlerinden ve astlarından gördüğü sevgi ve saygıdan alan; alçak
gönüllülüğü asla elden bırakmayan bir insan mıdır?
Çalışanlara
● her birinin bir hikayesi, umutları, beklentileri, sorunları olan
● işinde verimli olmak için mutlu olmayı bekleyen
● ama ortak bir hedefe ulaşmak için ortak bir noktada buluşmamız
gereken birer ‘insan’ gözüyle
bakanlardan mıdır?
Yoksa, bakınca çalışanları görmeyen, gördüğü zaman da
● patronun marabası
● birer sicil numarası
● sürekli işini kaytarmaya, şirketi dolandırmaya çalışan
parazitler
● ve lütfedip de iş bahşedilen birer ‘insan kaynağı’ olarak görenlerden midir?
Yani özetle adam mıdır, değil midir?
İnsan mıdır, değil midir?
*
* *
Sorun
Türkiye’nin kadına bakışı
Kadın İstahdam Paketi her zamanki gibi, kamuoyundan saklanıyor.
Yorum yapanlar ‘bilgi sahibi olmadan’
ve ‘kötü niyetle’ konuşmakla
suçlanıyor.
Hükümetteki tek kadın, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin, konuyla ne ilgisi varsa ‘genç nüfusu kalkınmanın parçası yapmak’tan
söz ederek topu taça atıyor. Basın müşavirliği ‘Kadın istihdam paketini Sayın Başbakanımız açıklayacak’ demekle
yetiniyor.
Belki de paket seçime doğru ‘kadınlar için müthiş reform’ olarak açıklanacak.
Oysa çalışırken doğum yapan kadınlara pek çok yeni hak getiren
tasarının geri tepmesi, hatta asıl amacın ‘kadını
eve kapatmak’ olduğu endişesi yaygın.
Bu arada, “Batıda
uygulanan ve sendikaların şiddetle karşı çıktığı ‘kiralık işçi çalıştırma’ modeline zemin hazırlanıyor. Kadınlara hak
veriliyor gibi başlayacak sonra herkese yaygınlaştırılacak” iddiaları da
var.
Tamam, komplo teorilerine ve niyet okumaya çok meraklıyız, ama
sağ olsun iktadar da ‘gizli ajanda’
iddialarını ortaya atanları hiç mahçup etmedi bugüne kadar.
Mesela Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Faruk Çelik önceliklerinin ‘neslin
devamı’ yani ‘kadınların daha çok
doğurması olduğunu’ itiraf ediyor.
Kadın örgütleri, sendikalar hatta işveren örgütleri hem
görüşlerinin alınmamasından şikayetçiler, her zaman olduğu gibi, hem de özetle
‘bu tasarı yasalaşırsa, kadınlar iş
bulamaz’ diyorlar.
Bugün Burcu’nun (Özçelik Sözer) kapak haberinde konunun detaylarını
okudunuz.
Konu bir hafta çok veya az doğum izni değil, konu kadına biçilen
rol. Kadına devlet tarafından rol biçilmesi, daha doğrusu.
Ama gene Hükümet bildiğini yapacak, gene medya laga lugayla
yetinecek ve kadınlar toplumdan biraz daha dışlanacak.
Hürriyet-İK, 20.10.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder